Pierzga pszczela surowiec Bartnik

Pierzga jest szczególnie polecana w leczeniu stanów chorobowych jelit, anemii, chorobie nadciśnieniowej, braku łaknienia, w stanach wyczerpania, w chorobie układu nerwowego. Ma właściwości odżywcze, odtruwające i antybakteryjne.

Bardzo dobre efekty daje stosowanie pierzgi przy schorzeniach wieku starczego, łuszczycy oraz zaburzeniach wzroku. Podobnie jak podczas kuracji pyłkowej jest niezwykle skuteczna w walce z przerostem gruczołu krokowego.

Rekomendowana jest również dla osób po chemioterapii oraz terapiach antybiotykowych. Systematyczne zażywanie zapobiega lub łagodzi skutki choroby. W mieszaninie z miodem wykazuje istotnie większą skuteczność ze względu na enzymatyczną aktywność miodu pszczelego.

Pierzga to naturalny pokarm pszczół. Powstaje w wyniku fermentacji pyłku kwiatowego przyniesionego do ula w postaci obnóży, złożonego i „ubitego” przez pszczoły w komórkach plastrów. Następuje tu wzbogacanie go miodem oraz enzymami pochodzącymi z wydzieliny gruczołów gardzielowych i wargi dolnej pszczół. W tych naturalnych warunkach ulowych, gdzie wszystkie te czynności pszczół są uszeregowane w odpowiedniej kolejności, pyłek kwiatowy poddany jest procesowi fermentacji mlekowej. Powstaje pierzga, zwana chlebem pszczelim, która ma wyższą wartość odżywczą niż pyłek, lepszą przyswajalność i bogatszy skład chemiczny.

Pierzga surowiec zawiera witaminy: A, B1, B2, B6, B12, C, PP, E, D, K, H, składniki mineralne: P, S, Cl, K, Ca, Na, Mg, Fe, Cu, Zn, Co, Mo, Se, Cr, Ni, Si oraz enzymy: inwertazę, katalazę, pepsynę, trypsynę, lipazę, laktazę. Ponadto pierzga zawiera 3% kwasu mlekowego.

Dawkowanie pierzgi naturalnej w postaci koreczków:
1-2 łyżeczki do herbaty 30 minut przed posiłkiem. Okres leczenia wynosi zwykle od 2 do 4 tygodni. Kurację powinno się powtarzać kilka razy w roku.

Podobnie jak pyłek kwiatowy, pierzgę najlepiej zawieszać w ciepłym płynie (woda, herbata, mleko, soki owocowe i warzywne) z dodatkiem ulubionego miodu . Zaleca się przygotować roztwór wcześniej, pozostawiając pierzgę do ‘rozmoknięcia’ na kilka godzin, po czym zamieszać i wypić powstałą zawiesinę. Pierzgę koreczki można też spożywać bezpośrednio do ust.